بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با انگیزش مدیریتی در بین مدیران ادارات دولتی شهر شیراز

همیشه عملکرد مدیران به عنوان یکی از تاثیرگذارترین علل، در موفقیت و یا شکست سازمان ها معرفی می شود. تحقیقات ثابت نموده است مدیرانی که دارای سطح بالاتری از انگیزش مدیریتی هستند، در انجام وظایف خود موفق تر عمل می کنند. در این تحقیق سعی شده است که رابطه سرمایه اجتماعی- به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر سایر مولفه های سازمانی، با انگیزش مدیریتی بررسی شود. مدل مورد استفاده در سنجش سرمایه اجتماعی، مدل ناهاپیت و گوشال و مدل مورد استفاده در سنجش انگیزش مدیریتی، مقیاس تکمیل جمله ماینر می باشد. در این تحقیق از 119 مدیر در رده های مختلف سازمانی که در ادارات کل استانی مستقر در شیراز، مشغول به کار بوده اند، داده جمع آوری شده است. این داده ها توسط آمار توصیفی (جداول فراوانی، میانگین، انحراف معیار و غیره) و همچنین آمار استنباطی (آزمون تی، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمونlsd، رگرسیون و آزمون همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این تحقیق از رابطه مثبت و معنادار سرمایه اجتماعی و همچنین ابعاد ساختاری، ارتباطی و شناختی آن بر انگیزش مدیریتی خبر می دهد. نتایج نشان می دهد که سرمایه اجتماعی مدیران مورد بررسی در حد زیاد و انگیزش مدیریتی آنان در حد متوسط می باشد. همچنین طبق بررسی های انجام شده رابطه متغیرهای زمینه ای با سرمایه اجتماعی و انگیزش مدیریتی معنادار نیست، مگر در رابطه بین میزان سرمایه اجتماعی مدیران با رده های مدیریتی و همچنین سازمان های مورد بررسی، که این روابط معنادار شده است.